هیئت حضرت علی اکبر روستای مشهد

جلسه ی بعدی هیئت در تاریخ ۲۷/۷/۱۳۹۱ با موضوعیت دعای کمیل برگزار می گردد.

از شما عزیزان خواستاریم با حضور گرمتان، ما را یاری فرمایید.

..:::  التماس دعا :::..

« بازگشت به صفحه اصلی »

تاریخ جلسات هیئت حضرت علی اکبر (ع) روستای مشهد

از رمضان الکریم تا محرم الحرام سال ۱۳۹۱ هجری شمسی

..:::  التماس دعا :::..

« بازگشت به صفحه اصلی »

«بسم الله الرحمن الرحیم»

موقعیت مکانی:

روستای مشهد در منتهی الیه شرقی دماوند و تهران واقع شده و از روستا های حاشیه ی رودخانه ی «دلی چای» می باشد و در جنوب روستای «رود افشان» و حد فاصل میان آن و «سیمین دشت» و در عرض جغرافیایی 35 درجه و 36 دقیقه 14.5 ثانیه ودر طول جغرافیایی 52 درجه و 28 دقیقه و 15.4 ثانیه ودر ارتفاع 1680 متری از سطح دریا واقع شده است.

(تصویر ماهواره ای از روستای مشهد) 

قسمت های مشخص شده به ترتیب : قسمت سبز رنگ، امام زاده شاه مطهر (ع) و قسمت آبی رنگ،

امام زاده بی بی خاتون (س) می باشد. 

ورود به روستا:

در کیلومتر ۷۰ جاده تهران-فیروزکوه ودر ۳۰ کیلومتری شهرستان دماوند،روستای «سید آباد» قرار دارد.مسیر ۲۴ کیلومتری از این روستا آغاز می گردد و در انتها به راه آهن در انتهای روستای «سیمین دشت» ختم می گردد.در فاصله ۱۲ کیلومتری از روستای سید آباد در این مسیر،روستای «مشهد» قرار دارد.

موقعیت روستا در منطقه:

قبل از روستای مشهد (۶ کیلومتر بعد از روستای سیدآباد)، روستای «کلاک» و کمی جلوتر از کلاک روستای «یدره» قرار دارد.بین روستای مشهد و روستای کلاک یعنی ۲ کیلومتر مانده به روستای مشهد، مسیر فرعی وجود دارد که به روستای «رودافشان» ختم می شود.

بعد از روستای مشهد یعنی ۶ کیلومتر بعد از مشهد روستای «حصاربن» و بعد از حصاربن در ۶ کیلومتر پس از آن، روستای «سیمین دشت» واقع شده است.

شرایط آب و هوایی:

روستای مشهد به علت قرار گرفتن در کنار رودخانه و منطقه کوهستانی، از روستا های زیبا و خوش آب و هوای منطقه بوده و دارای پیشینه ی تاریخی زیادی می باشد.

روستای مشهد دارای آب و هوای کوهستانی می باشد و در فصول بهار بسیار سرسبز است و در فصل های پاییز و زمستان نیز از جلوه های طبیعی زیبایی برخوردار است.

در باغ های روستا و مزارع،انواع میوه های درختی و محصولات زمینی کشت می شود.این میوه ها مختص تابستان نیست و میوه های بهاری و پاییزی را نیز شامل می شود. آب محصولات کشاورزی نیز از رودخانه ی «دلی چای» تامین می گردد که این رودخانه در روستای مشهد نسبت به روستاهای اطراف دارای آب فراوانتری است.

روستای مشهد چشمه سارهای مختلفی در دل کوه های خویش و جاهای دیگر دارد.از جمله این چشمه ها می توان به دو چشمه موسوم به «آب چمن» و «آب گرم» اشاره کرد که هم جلوه ی طبیعی ویژه ای دارند و هم از خواص درمانی برخوردار هستند.

رودخانه ی «دلی چای» که از محل دلی چای واقع در ارتفاعات فیروزکوه سرچشمه می گیرد از روستای رودافشان وارد روستای مشهد می شود.پس از آن نیز به سمت حصاربن و... می رود.

(رودخانه دلی چای در روستای مشهد)

(دو تصویر بالا: منطقه موسوم به «اتاقک - OTAGHAK» در ارتفاعات روستای مشهد)

(تصویر بالا: چشمه «آب گرم» روستای مشهد)

(تصویر بالا: تصویری از ارتفاعات روستای مشهد)

تصویر بالا: غار کوچک در روستای مشهد معروف به «کیجا کلی»(Kija keli)

(تصویر بالا: جویی در باغ های روستای مشهد که به شکل آبشار در آمده)

(تصویر بالا: بازهم تصویری از ارتفاعات روستای مشهد)

(نمایی از روستا) 

(زمستان)

(ارتفاعات منطقه "صنم" مشهد)

(تصاویر بالا : منطقه "صنم" -SANAM)

(نمایی از خانه های روستا)

مردم روستا:

نکته قایل توجه راجع به مردم این روستا این است که اغلب مردم «سید» هستند.اهالی روستا،اعم از سادات و غیر سادات مردم با شخصیت با قلب هایی صاف و ساده بوده و بدون هیج گونه اغراق،از نظر فرهنگی و مذهبی، مردم والایی هستند.

شغل اغلب مردم روستا کشاورزی و دامداری است.اما روستای مشهد انسان های تحصیل کرده ی فراوانی را پرورانده است که در خارج از روستا مشغول خدمت به مردم عزیز میهنمان هستند.

(تصویر بالا: یک نمونه از بندهایی که جهت آبیاری محصولات کشاورزی در مسیر رودخانه ایجاد می شود.)

(نمایی از خانه های روستای مشهد)

ویژگی مهم روستا:

اما مهمترین شاخصه ی روستا که آن را از بسیاری روستا های دیگر متمایز می کند،مرقد مطهر سه امام زاده ی بزرگوار «شاه طاهر»،«شاه مطهر»،«بی بی خاتون» (علیهم السلام) است که برکت و عنایت حق تعالی را به سمت روستا سرازیر می کنند.مردم روستا احترام خاصی برای این سه بزرگوار قائل هستند.

بنای امام زاده ها:

ظاهر بنای امام زاده شاه طاهر(ع) به طور کامل تغییر کرده اما سنّت معماری قدیمی مربوط به امام زاده شاه مطهر(ع) و بی بی خاتون (س) تا حد زیادی حفظ گردیده است.اما چیزی که مهم است حس معنوی انسان در حین زیارت بارگاه این امام زاده های بزرگوار است.

در این قسمت به معرفی اجمالی بنای هر کدام از امام زاده ها می پردازیم.

بنای امام زاده شاه مطهر روستای مشهد:

این امام زاده در ضلع شرقی روستا بر بالای تپه سنگی سستی که به رنگ قرمز متمایل به قهوه ای می باشد بنا شده است و در کنار آن یکی از قبرستان های ده قرار دارد.برای ایجاد بستر مناسب جهت احداث امام زاده ابتدا صفه ی مستطیلی شکل را که دیواری قطور گرداگرد آن کشیده شده و داخل آن با خاک وسنگ انباشته شده، بنا کرده اند.در لابه لای دیوار و صفه احداث شده چوب هایی را در جهت طولی و عرضی آن قرار داده اند تا در ایستایی بیشتر بنا نقش مؤثری ایفا نماید.

بنای امام زاده شامل ایوانی در جنوب و ایوانی دیگر در غرب و دو اتاقی فی مابین آنها می باشد.قسمت هایی از دیوار امام زاده و شالوده و صفه ای که امام زاده بر روی آن احداث شده از قلوه سنگ و سنگ های لاشه و ملات گچ سنتی است.بقیه ی قسمت ها و از جمله سقف بنا حدود 50 یا 60 سال اخیر بنا شده و روی آن را تیر پوش و بالای آن را کاه گل کرده اند.نمای داخلی ایوان ها و اتاق ها کلا با ملات گچ و نمای بیرونی بنا با کاه گل اندود شده است و لذا به طور قطع و یقین نمی توان از نوع مصالح بنا جز بعضی قسمت ها، سخن گفت.در سقف بنا تخته هایی دیده می شود که نقوش گل و بوته و اسلیمی به طرز بسیار زیبایی بر روی آن منبت کاری شده ان، علاوه بر آن تعداذی تخته نیز دیده می شود که به خط کوفی بسیاز زیبایی مطالبی روی آن ها نوشته شده اما چون به صورت نامرتب در کنار یکدیگر نصب شده اند، خواندن آن بسیار دشوار می باشد و تنها برخی کلمات را می توان تشخیص داد.

در داخل بنای امام زاده قبری به ارتفاع حدود 80 سانتی متر از کف زمین قرار دارد که دو معجر چوبی روی آن قرار دارند.معجر داخلی  دارای تزئینات بسیار زیبای منبت کاری شده است که به نظر می رسد بیش از 500 سال قدمت داشته باشد.معجر بیرونی مشبک و بزرگتر و متعلق به حدود 160 سال قبل است.بنای امام زاده شاه مطهر(ع) دارای در منبت کاری شده بسیار زیبایی است که متأسفانه قسمتی از آن ربوده شده.روی در نقوش گیاهی و اسلیمی که در لابه لای آن کلماتی دیده می شود حک شده و بر زیبایی خاص درب افزوده است.

قدمت امام زاده شاه مطهر(ع) روستای مشهد با توجه به نوع نقوش و کتیبه های چوبی دارای خط کوفی به قرون چهارم و پنجم هجری شمسی می رسد.

بنای امام زاده بی بی خاتون روستای مشهد:

امام زاده بیبی خاتون روستای مشهد در ضلع شمال غربی امام زاده شاه مطهر و در دهانه ی تنگه ای که بخشی از آب روستا از آن جا تأمین می شود و در جهت شمال امتداد می یابد و در 35 درجه و 36 دقیقه و 17.0 ثانیه عرض جغرافیایی و در 52 درجه و 28 دقیقه و 19.3 ثانیه طول جغرافیایی و در ارتفاع 1692 متری از سطح دریا قرار دارد.

بنای امام زاده بی بی خاتون بنای کوچکی می باشد که شامل یک اتاق و ایوانی در سمت جنوب آن است.مصالح بنا از قلوه سنگ وسنگ لاشه و بخشی از دیوار ها که اصیل می باشند از ملات ساروج ساخته شده است.سقف این امام زاده نیز در چهل، پنجاه سال اخیر برداشته شده و پس از افزودن 70 سانتی متر به ارتفاع بنا، سقف آن را مجدادا" با تیر های چوبی که رو آن ها تخته کوب شده کاه گل کرده اند.

تمامی سطوح خارجی بنا با کاه گل و نمای داخلی آن با ملات گچ اندود شده است.در داخل بنا معجر مشبک چوبی قرار داده اند که قدمت آن یکصد و اندی سال تخمین زده می شود اما متأسفانه بخشی از آن امروز تخریب شده است.

بنای امام زاده شاه طاهر روستای مشهد:

در منتهی الیه غربی روستای مشهد و در کنار مدرسه ی ده (که چند سالی است متروکه شده) و در 35 درجه و 36 دقیقه و 18 ثانیه عرض جغرافیایی و در 52 درجه و 28 دقیقه و 12.9 ثانیه طول جغرافیای و در ارتفاع 1965 متری از سطح دریا، امام زاده شاه طاهر قرار دارد.

بنای قدیمی امام زاده شاه طاهر در چند سال اخیر به طور کامل تخریب شده و به جای آن اتاق مستطیل شکل که ارتفاع آن حدود 2 متر بالا رفته است، احداث کرده اند.در احداث ساختمان جدید که رو به جنوب می باشد ظاهرا" هیچ تکنیک معماری خاصی به کار نرفته است (!).

در زمان بازدید گروه کارشناسان میراث فرهنگی از امام زاده (حدود ۸ سال قبل)، قسمتی از فضای داخلی آن توسط حفاران قاچاق در طلب یافتن گنج، چاهی به عمق ۲ متر در کف آن حفر  شده بود.در بدنه ی چاه حفر شده قسمتی از دیوار اصلی امام زاده که با مصالح سنگ لاشه و ملات ساروج ساخته شده،قابل رؤیت بود.همچنین قطعات چوبی معجر که روی آن ها نقوشی که مانند نقوش عهد ساسانی داشت که عمدتا" در گچ بری ها به کار می رفت و روی قطعات عظیم چوب این امام زاده حک شده بود و شباهت زیادی به نقوش امام زاده شاه مطهر داشت، رؤیت گردید.

البته این چوب های بسیار با ارزش و قطعات چوب معجر در زمان ساخت مجدد امام زاده به دلیل این که نکات و اصول فنی رعایت نشده بود همه در اطراف امام زاده در معرض باد، باران و آفتاب قرار گرفت و کاری که با چوب های معمولی انجام می شود با آنها نیز انجام شد و این گونه این چوب ها که اثر بزرگ تاریخی برای منطقه بود نابود شد.

منابع:

اداره میراث فرهنگی شهرستان دماوند

کتاب «آثار تاریخی دماوند» اثر ناصر طرودی

مشاهدات عینی

شما می توانید تصاویر خود را از مناظر و فصول مختلف و امام زاده های روستا و همچنین مطالبتان راجع به روستای مشهد را برایمان به آدرس پست الکترونیک وبلاگ:  [email protected]

ارسال نمایید.

..:::  التماس دعا :::..

« بازگشت به صفحه اصلی »

«بسم الله الرحمن الرحیم»

مردم روستای مشهد اعم از جوانان و افراد مسن، افراد مذهبی هستند ودر مراسم مذهبی به ویژه ایام سوگواری ماه محرم الحرام شرکت فعال دارند.

با توجه به وجود پیکرهای مطهر و مقدس سه امام زاده شاه طاهر،شاه مطهر، بی بی خاتون (علیهم السلام)،عنایت خداوند مورد توجه اهالی روستا قرار گرفته است و مردم روستا هم از لحاظ شخصیتی و  فرهنگی و هم از لحاظ دینی و مذهبی انسان های برگزیده ای هستند.

در این قسمت می خواهیم مختصری از مراسم سوگواری در ماه محرم در این روستا را معرفی کنیم:

محرم که شروع می شود پرچم های عزاداری و خیمه ی عزای امام حسین(ع) بر پا می شود و مسجد روستا حال و هوای عزا به خود می گیرد و خانه ی خدا محل عزای شهدای کربلا می گردد.هر شب مردم به مسجد رفته و پس از نماز جماعت اشخاص نوحه خوان می آیند  و سینه زنان ارادتمند به سید الشهدا(ع) با نوحه ی آنان آغاز به سینه زنی می کنند.پس از سینه زنی،عزاداران پذیرایی شده و راهی منزل می شوند.

 افرادی از اهالی روستا که نذریِ شام دارند در برخی شب ها به صرف شام از عزاداران پذیرایی می کنند.البته این افراد هر سال در شب معینی نذر خود را ادا می کنند.پس از شام نیز مراسم عزاداری مزبور برگزار می گردد.

شب هفتم محرم،علمی که در مسجد روستا قرار دارد و متبرک به نام حضرت ابو الفضل العباس(ع) است و مردم روستا به آن اعتقاد خاصی دارند،توسط مسئولان مربوطه پارچه هایش بسته شده مرتب می گردد.این شب ها مسجد روستا همچنان شلوغ تر می گردد و آن دسته از اهالی ده که در جاهای دیگر زندگی می کنند به روستای خودشان مشهد باز می گردند.

شش کیلومتر بالاتر از روستای مشهد،روستای کلاک واقع است و بین این دو روستا نزدیک به روستای کلاک،روستای یدره.(که در قسمت موقعیت جغرافیایی روستا در وبلاگ ذکر شد).روز هفتم هیئت عزاداری روستای مشهد به روستای یدره می رود. کسانی که علم روستا را به دست دارند نیز جلودار هیئت هستند.از روستای کلاک نیز به یدره می آیند.پس از عزاداری و نوحه خوانی و سینه زنی مراسم تعزیه حضرت علی اکبر(ع) برگزار می گردد و پس از نماز جماعت، عزاداران روستای مشهد به صرف نهار توسط اهالی روستای یدره پذیرایی شده و سپس به روستای مشهد باز می گردند.

شب تاسوعا شب پر شوری است.در این شب اهالی روستای مشهد مراسم سوگواری را با ارادت فراوان نسبت حضرت ابوالفضل العباس(ع) انجام می دهند و پس انجام کلیه ی مراسم،خیمه هایی که برای مراسم شام غریبان آماده گردیده، به جای معین خود که در مقابل امام زاده شاه طاهر(ع) در محل ورود به روستا قرار دارد می برند.سپس مردم بازمی گردند  و به خانه هایشان می روند و برای روز تاسوعا آماده می شوند.

صبح روز تاسوعا پس از نماز جماعت صبح،به صرف صبحانه دعوت می گردند واندکی پس از آن هیئت عزاداران به همر اه علم عزاداری، مسجد روستای مشهد را به قصد روستای کلاک ترک می کنند.هیئت همچنان سینه زنان تا امام زاده شاه طاهر(ع) که در محل ورود به روستا قرار دارد می روند.در مقابل امام زاده، برای احترام و ختم فاتحه برای گذشتگان روستا اندکی توقف می کنند و دوباره راه می افتند.فعلا دیگر سینه نمی زنند.جوانان، علم را به دوش می گیرند و هیئت با پای پیاده به عشق شهدای کربلا مسافت شش کیلومتری تا روستای کلاک را طی می کنند.هنگام ورود به روستای کلاک هیئت دوباره آماده ی سینه زنی می شود و هیئت، سینه زنان به سمت داخل روستای کلاک حرکت می کند.هیئت کلاک نیز به نشانه ی استقبال، در محلی مشخص در کلاک که بر سر راه مسجد قرار دارد با علم عزاداریشان می ایستند.وقتی هیئت مشهد به هیئت کلاک و یدره( که قبل از آمدن هیئت مشهد،به هم پیوسته بودند) می رسد،دو هیئت در مقابل هم قرار می گیرند تا طبق آیین گذشتگانشان مراسم موسوم به «سلام صفا» را انجام دهند.در این مراسم دو هیئت در مقابل هم قرار می گیرند و فریاد «یا حسین» سر می دهند سپس همه ساکت می شوند و یک نماینده از هیئت کلاک و یک نماینده از هیئت مشهد  متنی را می خوانند.مردان و زنان مسن و افراد دیگر که مفهوم این متن را درک می کنند،بسیار می گریند.

(مراسم "سلام،صفا" روز تاسوعا)

پس از پایان متن،دو هیئت فریاد «یا حسین» سر می دهند و هیئت کلاک به احترام عزاداران مشهد می ایستد و هیئت مشهد جلو می رود و نوحه خوان هیئت نوحه می خواند و عزادازان سینه می زنند و به سمت مسجد روستای کلاک حرکت می کنند.هیئت کلاک و یدره نیز از عقب زنجیر زنان می آیند.(چند سالی است هیئت این روستا زنجیر می زند و پیش از آن سینه می زدند).در حیاط مسجد یک نوحه خوان بر روی سکویی که برای تعزیه خوانان تعبیه شده است می ایستد و هیئت کلاک و مشهد که به هم پیوستند با هم سینه می زنند و شوری بر پا می کنند.پس از سینه زنی،روحانی روستای مشهد سخنرانی می کند و پس از آن تعزیه ی حضرت ابوالفضل العباس(ع) برگزار می گردد.عزاداران نیز در حین مشاهده ی تعزیه،پذیرایی می شوند.پس از تعزیه نماز جماعت ظهر برگزار می گردد.

(دو تصویر بالا:مراسم تعزیه حضرت ابوالفضل العباس(ع) در روستای کلاک)

چیزی که در این روستاها مرسوم می باشد این است که در روز عاشورا اغلب مردم مشهد اهالی روستای کلاک را به صرف نهار دعوت می کنند و روز تاسوعا نیز اغلب مردم کلاک مردم روستای مشهد را به صرف نهار دعوت می کنند.یعنی اغلب مردم نهار نذری می دهند و هرکدام از عزاداران به منزل هرکه نذری می دهد به دلخواه می رود.پس از نماز جماعت ظهر در تاسوعا،عزاداران روستای مشهد برای صرف نهار به خانه ی اهالی روستای کلاک دعوت می شوند.پس از صرف نهار مردم روستای مشهد به روستای خودشان بازمی گردند.البته دیگر مردم متفرق شده و دسته تشکیل نمی گردد.با وجود این گروهی علم را بر دوش می گیرند و پیاده به سوی مشهد حرکت می کنند.

مردم به سمت خانه هایشان می روند.و پس از اذان مغرب به مسجد می آیند و نماز جماعت را برگزار می کنند.پس از نماز جماعت مراسمی مانند شب گذشته (شب تاسوعا) برگزار می گردد.البته زیارت عاشورا نیز خوانده می شود.از عصر روز تاسوعا،طبخ حلیم نذری آغاز می شود و افراد مختلف به نیت پاک خویش آن را هم می زندد.

پس از اجرای تمام مراسم در مسجد، مردم به منزل می رونداما عده ی زیادی برای شب زنده داری و شرکت در طبخ حلیم، بیدار می مانند.

(مراسم پخت حلیم و مناجات شب قبل از عاشورا)

نیمه شب، قبل از اذان صبح یعنی قبل از آن که هوا روشن شود،در آن تاریکی مراسم «صبح خوانی» برگزار می شود.می توان گفت صبح خوانی از بکرترین آیین های عزاداری و از سوزناک ترین مراسم عزاداری سالار شهیدان است.

(محیا کردن اسبی به عنوان نمادی از اسب سید الشهدا، برای مراسم صبح خوانی)

عده ای فانوس به دست می گیرند.اسبی که نماد ذوالجناح است توسط شخصی آماده می گردد.شخصی شعر مخصوص را می خواند و افراد دیگر نیز حرکت می کنند و شعر را پس از آن که آن شخص خواند، تکرار می کنند.این شعر کهن با نوایی خاص در آن نیمه شب سوزناک در کوچه هایی که به سمت امام زاده ختم می گردد،خوانده می شود.تا زمانی که در این مراسم نباشید به خوبی نمی توانید درک کنید در این مراسم چه می گذرد.آن شعر این است:

«ای صبح شد وقت سحر/دارد حسین داغ پسر        طفلان او بی بال و پر/ای صبح صادق وا مشو»

بغض ها در گلو می ترکد و از آن صبح سوزناک خواسته می شود که فرانرسد.دو یا سه  نفر ظرف ذغال را حمل می کنند و بر روی ذغال اسفند می ریزند و در جلوی هیئت حرکت می کنند.

هیئت ابتدا به سمت امام زاده شاه طاهر(ع) می روند.در مقابل امام زاده توقف می کنند.سینه می زنند و  نوحه ی مخصوص را می خوانند ودر حقیقت به امام  زاده سلام می کنند.پس از امام زاده شاه طاهر به سمت امام زاده شاه مطهر(ع) حرکت می کنند.در مقابل امام زاده شاه مطهر(ع) نیز توقف کرده همان کارها را انجام می دهند.اما متأسفانه به دلیل صعب العبور بودن راه امام زاده بی بی خلتون(س)، به آنجا نمی روند.اما نوحه و سلام مخصوص به ایشان نیز در مقابل امام زاده شاه مطهر(ع) خوانده می شود.هنوز هوا روشن نشده است.مردم به مسجد باز می گردند،وضو می سازند و پس از اذان، نماز جماعت صبح روز عاشورا را در مسجد به جا می آورند.پس از نماز صبحانه در مسجد صرف می شود.حلیم نذری که ذکر شد در این صبحانه آورده می شود و قسمتی از آن نیز برای پذیرایی از هیئت کلاک که به روستای مشهد می آیند نگهداری می شود.

همان طور که صبح تاسوعا هیئت روستای مشهد به کلاک رفت،صبح عاشورا نیز هیئت کلاک به مشهد می آید.این بار هیئت کلاک را بدرغه می نماید و همان مراسم که تاسوعا در کلاک اجرا شد، عاشورا در مشهد اجرا می شود.سپس روحانی کلاک سخنرانی می کند و مراسم تعزیه ی امام حسین(ع) توسط تعزیه خوانان خود روستا برگزار می شود.(روستای مشهد از زمان های گذشته تعزیه خوانانی را پرورش داده است و از نظر تعزیه خوانی، این روستا پیشینه ی طولانی دارد.به زودی اطلاعاتی راجع به این موضوع در وبلاگ قرار خواهیم داد).عزاداران در حین مشاهده ی تعزیه پذیرایی می شوند و پس از تعزیه و نماز جماعت با فضیلت ظهر عاشورا،عزاداران به خانه های مختلف اهالی روستای مشهد که با نهار نذری از عزاداران پذیرایی می کنند، دعوت می شوند.پس از صرف نهار اهالی روستای کلاک به روستای خویش باز می گردند.

(استقبال از هیئت عزاداران روستای کلاک در صبح روز عاشورا سال ۱۳۸۷)

آفتاب که غروب می کند،همچنان فضا دلگیر تر می شود.گویی اندوه عالم بر سر عزاداران ریخته است.همه از درون دچار غم جانسوزی هستند.آری شام غریبان است.افرادی تشریفات مراسم شام غریبان را آماده می کنند.

افراد مختلف شمع های بسیاری روشن نموده در اطراف امام زاده شاه طاهر قرار می دهند.چون مراسم در مقابل امام زاده شاه طاهر برگزار می گردد.

(فراهم کردن تدارکات مراسم شام غریبان)

شب که شد گروهی که شیپور سوزناک می زنند به همراه مردم، از مسجد به سمت محل تعیین شده می آیند.به نظر می رسد زمین و زمان به خاطر غم حسین(ع) و یارانش بغض کرده اند.

گروهی نیز سرهایی بر سر نیزه کرده اند و عده ای نیز لباس های تعزیه خوانی که در تعزیه افرادی که نقش مخالفان ملعون امام حسین را بازی می کنند بر تن می کنند،را می پوشند و عده ای دیگر را دست بسته می آورند.این صحنه اسارت اهل بیت امام حسین(ع) را تداعی می کند.خیمه ها را آتش می زنند.نوحه می خوانند وبه زیبایی شب را بعد شهادت امام حسین(ع) و یارنش به تصویر می کشند.بغض ها می ترکد.گویی آسمان قرمز است.مشخص نیست از کینه  ییزیدیان است یا از غم حسین و یارانش.

آری سوگواری به پایان می رسد. . .

بعد از مراسم،اهالی روستا برای نماز جماعت مغرب و عشا و صرف شام به مسجد دعوت می شوند.

(شام غریبان سال ۱۳۸۷)

متنی که خواندید نثر تحقیقی (در برخی موارد ادبی) راجع به ایام سوگواری ماه محرم در روستای مشهد بود.

منابع:

مشاهدات عینی مراسم

نقل قول

شما می توانید تصاویری که در این زمینه در اختیار دارید،به آدرس

پست الکترنیک وبلاگ:  [email protected]

ارسال نمایید.

بیان انتقادات و پیشنهادات

«التماس دعا»

در این قسمت مرام نامه ی هیئت حضرت علی اکبر(ع) روستای مشهد قرار دارد.

به علت این که شاید متن مرام نامه برایتان خوانا نباشد آن را برای شما در قسمت زیر نوشته ایم.

(متن زیر عین متن مرام نامه می باشد و هیچ گونه دخل و تصرفی در مضمون آن توسط گروه نرم افزاری هیئت در آن ایجاد نشده)

متن مرام نامه:

«بسم الله الرحمن الرحیم»

مرام نامه ی هیئت:حضرت علی اکبر روستای مشهد

 تصویری از مرام نامه: 

متن و تصویر نسخه اصلاح شده مرام نامه در حال حاضر

 در اختیار گروه نرم افزاری هیئت قرار نگرفته است.

تصویر نسخه اصلی مرام نامه: